De ondergrondse werkzaamheden zijn niet zonder gevaar. Vandaar dat ik af en toe instructie en training verzorg bij CERN in Radiation Health Physics. De onderzoekers in de tunnels moeten worden geïnstrueerd over stralingsrisico’s. Dat geldt overigens niet alleen voor de wetenschappers, ook voor technici en contractors. Zo heb ik eens aan een stel Poolse aannemers mogen uitleggen wat de gevaren zijn van radioactiviteit. Dat was een kunstje…
Bij CERN komt een veelheid aan mensen, zo heb ik er artist in residence Jan Peters ontmoet. Hij wilde toegang tot de LHC en had daarvoor een dosismeter nodig. Het examen kostte hem de nodige moeite, maar hij slaagde. Daar was hij – terecht – trots op en demonstreert hier zijn kennis.
Onder de grond
Ik heb een rondleiding gekregen langs de versnellers, ben bij meetinstellingen en opslagfaciliteiten geweest, en heb daar een column aan besteed, Twee uur na Hawking.
Qua architectuur is het bovengronds niet best gesteld, kale flatgebouwen en bijeenkomsten die in containers worden gehouden. Maar beneden, daar is het te vinden, de techniek met de protonenbundels. Nadat de deeltjes talloze rondjes hebben gemaakt, komt het restant terecht in dikke rijen blokken beton, het protonenkerkhof…